Ana içeriğe atla
Savaşın Tanığı James Natchwey
Savaş gerçeğinin insanları ne hale soktuğunu kamuoyuna göstermek, savaşsız bir dünya düzenine destek vermek sanırım insan olarak yapabileceğimiz en büyük katkılardan biridir.Toplumlarımız eğlence dünyası,yıldızlar ve moda tarafından işgal edilirken savaşın karanlığına karşı yaşamı ,insanlığın geleceği için umudu tüm dünyaya göstermek ,savaşı ve barışı çerçevelemek bir savaş ve foto muhabirinin aslolan görevidir. Savaşın kötülüğü tartışmasız bir gerçektir fakat bu acıları bombaların büyüklüğü belirlemez.Bazen bu yaşanılanları yazmak kelimeler ile ifade edilemez .Yaşanılanları fotoğraflamak, insanlara gerçeği sunmak ve aynı zaman da durumu belgelemektir.Dünya, Paris Hilton’un nasıl çamaşırsız otomobilden indiğine adapte olup izlerken Afrika’da milyonlar insan açlık ve susuzluktan ,Ortadoğu’da ,Orta Asya’da insanlar işkencede çatışmaların ortasında acımasızca öldürülmektedir.Savaş’ı ve trajik sosyal olayları, fotoğraflamak kamoyunda gündem oluşturmaya ve insanların sadece 1 tek sn bile olsa empati yapmaları ve duyarlı olmaları konusunda,biliçlendirmeye karşı işe yaramaktadır.
Dünya üzerinde fotoğraflarıyla gündem oluşturan fotoğraf sanatçısı James Nactwey..
“Savaş karşıtı bir fotoğrafçı kurbanların yanındadır” der .Ona göre bir savaş fotoğrafçısı iki şekilde çalışabilir; tarafsız bir kayıtçı olarak ya da partizan bir tarihçi olarak.Onun tanımlamasıyla fotoğrafçının görevi “istatistikleri somutlaştırmak, ideolojik meşrulaştırmaya karşı çıkmak, ölümün ve acıların izlerini, savaşı uzaktan izleyenlerin, özellikle de kişisel bir tehdit hissetmeyenlerin yüzüne vurmak, dünyaya sesini duyuramayanlar için aracılık” yapmaktır. Nachtwey 1948 yılında ABD’de doğmuş.Massachusetts'te büyümüş ve sanat tarihi ile siyaset bilimi üzerine eğitim aldığı Dartmouth Akademisi'nden mezun olmuştur. Fotoğrafçı olma kararını ,savaş fotoğrafçısı olma düşüncesiyle 70’li yılların başında Vietnam savaşı ile başladığını belirtir.Vietnam savaşının ve Amerikan Sivil Haklar Hareketinin fotoğraflarından etkilenerek fotoğrafçılığı seçen ve kendi kendine fotoğraf sanatını öğrenirken stajyer haber-film editörü ve kamyon şoförü olarak görev yapmıştır.Onu diğer savaş fotoğrafçılarından ayıran özelliği ise çağdaş bir fotoğrafçı olması dolayısıyla çağdaş savaşları çatışmaları ve gerilimleri çalışmasıdır.Nachtwey kimi zaman da kıtlık kuraklık salgın gibi bu adaletsiz çatışmalar kadar yıkıcı etkilere sahip doğal afetleri konu edinmiştir. Nachtwey’in fotoğrafları genellikle dengeli ve açık kompozisyonlardan oluşmaktadır; fotoğraflarındaki nesnelerin görüş açısını somutlaştırmaya çalışmaz ancak bunun dışında da kalmaz. Genellikle fotoğrafları ya sizin oraya gittiğinizde göreceklerinizi ya da fotoğraflardaki insanların gördükleridir.Peki neden savaşı fotoğraflamak ? Bu sorunu cevabını James Nacthwey‘‘’Tarihin başlangıcından bu yana var olan bir insan davranışına fotoğraf ile son vermek mümkün olabilir mi? Bu düşünce gülünç derecede anlamsız görünüyor. Fakat beni motive eden, işte bu biricik düşünce idi.
Bana göre fotoğrafın gücü insani hisleri ateşlemesinde yatıyor. Eğer savaş bir ‘insaniyeti yok sayma girişimi’ ise, fotoğraf savaşın zıttı olarak algılanabilir ve doğru kullanılırsa savaşın panzehiri içerisinde etkin bir karışım maddesi olarak kullanılabilir.Eğer bir birey, dünyanın geri kalanına neler olup bittiğini ulaştırabilmek için kendisini savaşın ortasına atma riskini göze alıyorsa, bu kişinin bir açıdan barış için müzakere etmeye çalıştığı düşünülebilir. Belki de savaşın devamından sorumlu olan kişilerin etrafta fotoğrafçı olmasından hoşlanmıyor oluşlarının ardındaki neden budur.Oradayken deneyimlediğiniz şey aşırı derecede doğrudan. Oradayken gördüğünüz şey, bir sonraki sayfasında rolex saat reklamları olan bir derginin bir sayfasında yer alan, on binlerce kilometre uzaktan gelen bir görüntü değil. Gördüğünüz şey ilaçsız bir acı, haksızlık ve çaresizlik.Eğer insanlar yalnızca bir kereliğine bile olsa beyaz fosforun bir çocuğun yüzüne ne yaptığını, ya da tek bir merminin çarpması ile ortaya çıkan tarifsiz acıyı, ya da keskin bir şarapnelin bir kişinin bacağını nasıl da kopardığını orada olup görebilseler, eğer insanlar yalnızca bir kereliğine dahi olsa yaşanan acıyı, üzüntüyü orada olup görebilseler, olayların bu noktaya gelmesine izin verilmesine sebep olan hiçbir kazancın bırakın binlercesini, yalnızca bir insanın dahi bu acıyı yaşamasına değmeyeceğini anlayabilirlerdi.Fakat herkes orada olamaz. İşte bu yüzden fotoğrafçılar oradalar; insanlara göstermek, uzanıp onları yakalamak ve yaptıkları şeye ara verip olan bitene ilgi göstermelerini sağlamak, genel medyanın yatıştırıcı etkilerinin arasından sıyrılıp meydana çıkacak kadar güçlü fotoğraflar yaratıp insanları sarsmak, protesto etmek ve bu protesonun gücü ile diğerlerini de protesto edecek noktaya getirmek için…’’diyerek amacını war photographer adlı belgeseldeki röportajında belirtmiştir.Nachtwey çektiği fotoğraflar konusunda kendisine sorulan suallere karşı her zaman sessizliğini korurken tüm bunlar karşısında bu meslekte içinde yaşadığı sıkıntıları ‘’ "bazen kendimi insanların acılarıyla beslenen fotoğraf makineli bir vampir gibi hissediyorum.En kötü tarafı, bir fotoğrafçı olarak başkalarının mutsuzluğundan yararlanmam. bu düşünce hiç aklımdan çıkmıyor. zira biliyorum ki ihtirasım ve kariyerim bir gün merhamet duygularımı ele geçirirse ruhumu satmış olacağım." diyerek ifade eder
.Referanslar
Yorumlar
Yorum Gönder